برای پسر شهید حججی

باسمه تعالی

می دونم اسمت علی هست. چه اسم قشنگی پدرت انتخاب کرده. هنوز خیلی کوچیکی و شاید توان فهم اینکه پدرت چه اقدام بزرگی رو انجام دادن نداشته باشی ولی مطمئنم وقتی بزرگ بشی می فهمی که پدرت از چه چیزها که دل نکندن و چه کار بزرگی که انجام ندادن!

همه بچه ها به شغل پدر مادرشون پز میدن ولی نمیدونن که حتی اگر پدرشون مهندس یا دکتر یا حتی بزرگترین مقام کشور رو هم داشته باشه باز هم بچه های دیگری هستند که شغل پدرانشون بالاتر از شغل پدر خودشون است مثل تو.

نمی دونم وقتی بزرگ شدی عقایدت درباره ی دین و شهید شدن چیه اما به نظرم با اون مادر بزرگواری که داری مطمئنا طوری تو رو بار می یارن که راهی که طی می کنی شباهتی با راه پدرت داشته باشه.

می دونم اگه کمی بزرگتر بشی نیازهایی رو پیدا می کنی درباره ی پدر داشتن یا شایدم گله کنی از مادرت یا از پدرت اما وقتی بزرگتر بشی بخاطر این گله ها پشیمون میشی و چپیزهایی توی زندگیت پیدا می کنی که این نیازها رو جبران می کنه.

نمی دونم چرا نتونستم برای پدرت به جای تو نامه بنویسم اما شاید به خاطر اینکه ایشون آنقدر بزرگوارن که من نمی تونم یا توان اینرو ندارم که باهاشون صحبت کنم چون می دونم گناهکارم چون عیب خودم و کم کاری خودم رو در این راه می دونم.

اما حالا که تونستم با تو حرف بزنم ازت می خوام که از پدرت بخواهی منو کمک کنن تا رفتار و کردارمون تغییر بدم.

آرزوی موفقیت برای تو و صبر برای مادرت دارم.

رتبه ی اول در رشته ی متن ادبی- خانم نرگس برتری از دبیرستان دخترانه ی واحد ۱- دوره دوم- مشهد مقدس