من ملیکا میرزایی کلاس هفتم از مدرسه امام حسین هستم .

ما در خانواده جانباز داریم ولی مانند شما شهید نداریم که مثل شما به پیش خدا رفته باشد و این شهادت به رفتن به بهشت تمام شده باشد .

شما شهیدان خون خود را به خاطر راحت زندگی کردن ما خون خود را فدا کرده اید .

شاید بعضی از شما شهیدان شهیدی نباشید که همه شما را بشناسند ولی بدانید که ما همیشه وقتی می خواهیم دعا کنیم همه ی شهیدان را دعا می کنیم نه فقط شهیدانی را که می شناسیم .

بعضی ها شما را یعنی خونی را که داده اید را به گل لاله تشبیه می کنند ولی این گل ها بعضی اوقات پر پر می شوند ویا زیر پا له می شوند ولی من شما را به این گل ها تشبیه نمی کنم به خون خودمان که از این رنگین تر پیدا  نمی شود تشبیه می کنم که این خون را که زندگی مان به آن بستگی دارد واز همه چیز بیشتر دوستش داریم تشبیه می کنم .

شما به خاطر ما همین خون را که همه آن را دوست دارند وحاضرن به خاطر اون تمام ثروت و علم و…بدهند شما به خاطر خانواده و کشورتان داده اید .

درسته که شما زیر پای دشمن له شده اید ولی با قدرت و مثل فرشته ها له شده اید و من به این کار شما افتخار می کنم .

همه ی شما خا را تحسین می کنم و به شما احترام می گذارند .

با احترام تمام می گویم : خداوند نگهدار شما باد .

رتبه سوم در رشته دلنوشته خانم ملیکا میرزائی از دبیرستان دخترانه دوره اول واحد ۱ مشهد مقدس