بسم رب النون والقلم

اولین باری که با دختر مرحومم روبه رو شدم در سرویس مدرسه ام بود به قول بعضی ها توفیق اجباری …

چهره ای سفید و خندان که گاه می توانستی غم بزرگی را درون چشم هایش احساس کنی

هیچ کس نمی دانست که چقدر از هم نشینی با او لذت می بردم

بسیار فروتن و خاشع …

بله فاطمه خانم .

فاطمه خانم رشادی

دختر سردار رشادی که در همین اواخر به خاطر سقوط هواپیما یی که ایشان در حال ماموریت در آن بودند به شهادت رسیدند

سردار سه دختر دارد دوتای آنها ازدواج کرده است خدا می داند چقدر زحمت و سختی برای مادر داشته .

از همسر ایشان یادم رفت بگویم

چهره ی دلنشینی که با لبخند های ملیحش چین های صورتش را مبرا می ساخت …

آرامی صدا و تجربه های قشنگش صبوری او را بیداد می کند

چه ذات عمیقی دارند خانوادهی بهشتیان خدا می داند که در نبود پدر چه ها که نکشیده اند هر گاه فاطمه می گفت بی بابا سخت است باورم نمی شد تا این که دست بر قضا بابای من هم آسمانی شد .

چه حال و هوایی دارد ..

نمی دانم چقدر توانسته ایم دین خود را ادا کنیم ؟؟ چقدر توانسته ایم کمی راه و رسم شهدا را در زندگی پیاده کنیم ؟

به خدا قسم دارد ظلم می شود به شما و خانواده ی آنان به جانبازین و…

خدایی راست است چقدر به این فرزندانشان که با سهمیه ای ناچیز وارد دانشگاه و محیط های تحصیلی می شوند احترام می گذاریم تازه احترام هم که نمی گذاریم هیچ ، چیزی هم …

آخر کسی نیست بگوید تویی که در تمام شرایط ودر آرامش مطلق زندگی کرده ای شرایطت با کسی که روز و شب باد مراقب پدرش باشد فرق دارد ؟؟

چقدر آن ها زیر بار کتک و دست و پای پدر می روند اما تو چه ؟؟؟؟

رتبه اول در رشته دلنوشته دوره دوم خانم زینب حسین زاده از دبیرستان دوره دوم شماره ۲ مشهد مقدس